Oleh: Tulip Desa
Keberanian Mohd Saiful Bukhari Azlan membuat pengakuan bersumpah adalah untuk membuktikan kebenaran bahawa dirinya telah diliwat oleh Datuk Seri Anwar Ibrahim. Pengakuan tersebut melenyapkan segala fitnah dan pandangan negatif terhadap beliau. Kelihatan beliau tenang ketika melafazkan akuan bersumpah laknat (mubahalah) dan faham akibat dan kesan yang beliau akan terima sekiranya ianya adalah satu ciptaan beliau atau mana-mana pihak.
Adakah DSAI masih hendak menegakkan benang yang basah bahawa beliau tidak melakukan perkara terkutuk itu atau ia adalah agenda BN untuk menjatuhkan kariernya seperti yang sering diuar-uarkan kepada penyokongnya. Jika DSAI seorang yang jujur dan ikhlas, beliau sanggup untuk turut mengikuti jejak Saiful untuk turut bersumpah. Sikap berdiam diri Anwar terhadap isu tersebut, menimbulkan seribu persoalan dikalangan rakyat.
Keputusan mahkamah memberikan peluang kepada DSAI ikat jamin dengan bon jaminan peribadi berjumlah RM20,000 tanpa penjamin membuktikan sebaliknya. YAB Perdana Menteri sendiri tidak membenarkan Tan Sri Musa Hassan dan Tan Sri Ghani Patail yang pernah mengendalikan kes DSAI pada tahun 1988 terlibat dalam kes liwat kali ini. DSAI sendiri bebas memilih peguam dan beliau diwakili oleh sembilan peguam yang diyakininya. Beberapa peguam, termasuk peguam DSAI (R.Sivarasa) sendiri mengaku bahawa apa yang diputuskan oleh mahkamah adalah satu keadilan yang diberikan mahkamah kepada beliau.
Jika ia satu konspirasi politik, kemungkinan beliau tidak dijamin kerana mahkamah akan terlibat sama dalam konspirasi seperti yang pernah beliau tuduh dalam kesnya yang pertama. Jelas bahawa mahkamah tidak dipengaruhi oleh politik atau Kerajaan.
No comments:
Post a Comment